Kiedy to w okresie niewolnictwa, przywieziono do obecnej Brazylii, wtedy kolonii Królestwa Portugalii w Ameryce Południowej nikt nie przewidywał, że z plemiennych tańców coś wyniknie. Czarnoskórzy niewolnicy w ramach tańców przywiezionych ze sobą zaczęli wplatać elementy walki. Tak powstała Capoeira – najpiękniejsza sztuka walki – najniebezpieczniejszy taniec. Rytmiczne poruszanie się w kręgu (Roda) dwóch zawodników (Jogadores) „graczy” sprawia, że nie trudno odróżnić tą sztukę walki od innych. Muzyka i śpiewy towarzyszące „graczom” sprawiają, że wszyscy skupieni w ramach Roda niemalże uprawiają rytualną modlitwę (teksty piosenek są bardzo religijne) co sprawia, że „gracze” dostają Axe – rodzaj energii/wzmocnienia, która pozwala „dać z siebie wszystko”. Oczywiście muzyka nadaje również tempo „gry”, podobnie jak to jest w klasycznych tańcach. Rozróżniamy dwa rodzaje Capoeira. Pierwsza i będąca zdecydowanie grą niż walką, to Capoeira Angola. Jest to najbliższa oryginału capoeira, która charakteryzuje się powolnymi i bardzo przemyślanymi ruchami. Druga to Capoeira Regional. Jest to właściwie stricte sztuka walki, charakteryzująca się dużą dynamiką z elementami akrobatyki. Na koniec dodać trzeba, że Capoeira była używana jako zabroniona sztuka walki ulicznej min. w Rio de Janerio.
Capoeirę można ćwiczyć na parkietach hal sportowych w Polsce od niemalże 20tu lat. Wystawiaczy tylko dobrze poszukać, nawet w Tarnowie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz